කොටි හිතවාදි බියගුළු ප්‍රහාර අභිමුව

මා මීට කලින් පලකල ලිපියකදි පැවසුවේ කොටි නායක වෙළුපිල්ලේ පිරභාහරන් මිය ගිය පුවතයි.
එහේත් එය දුටු විගස මුගුරෙන් පහර කෑ නයින් මෙන් කිපුණු ඇතම් කොටි හිතවාදින්, වාචික හා ලිඛිතව මට පහර ගැසිමට පටන් ගෙන ඇත.
තව අය පවසන්නේ බොරු ඇද නොබාන ලෙසය.
බොරුවකට මෙතරම් කිපෙන මෙ අය සත්‍ය අභියස දි කෙතරම් කිපෙවිදැයි සිතාගැනිමටවති නොහැකිය.
ඔවුන්ගෙ බොරුව හ ඔවුන්ගේ කෙන්තිය ඔවුන් ලගම තබා ගැනිමට ඉඩ තබමින් මා පවසන්නේ පැවසු දේය සත්‍යක් බවයි.
ඔවුන්ගෙ ඩොලර් මොළවලට නොතෙරුනාට එය කරන්නට දෙයක් නැත.
ප්‍රභාකරන් මිය යැම සතුටු වන්නට කාරනාවක් නොවුනත් ඔවුන් අඩුම තරමේ මෙ රටෙ නිදහස් විම ගැනවත් සතුටු නොවිම ගැන ඇත්තටම කනගටුවට කරුනකි.
කෙනෙකු පවසන්නේ මා එය පැවසිමට ඉක්මන් වුවා වැඩි බවය. එයට යම් කිසි කොටි හිතවාදි වාහිනියක්ද ඈදා ඇත.
ඔහු තවත් පුන පුනා කියන්නේ එය එසේ සිදු නොවුන බවය, ඔහු එතරම් වුවමනාවෙන්ම තම අදහස ක්‍රියාත්මක කරවන්නට උත්සහ දරන්නේ ඇයි දැයි නොදනි, මා ඔහු පැවසු කොටි නාළිකාව මෙන්ම පළමු තැන ගැනිමට සැරසෙනවානම්, ටිකක් ඉවසිමෙන් නොසිට, මෙලෙස තව මොහොතක් හෝ සයිබර් අවකාශයේ හෝ කොටියා ජිවත් කරවීමට වැරවිරිය දරන්නේ ඇයි දැයි ප්‍රශ්ණ කළ යුතුය.

කෙසේ වෙතත් පැවසිමට ගොඩක් දෙ තිබුනත් එය දැන්ම නොපැවසිය යුතු බව මාහටද දැන් සීති හමාරය.
එ අන් කරුණක් නිසා නොව මේ කොටි අන්තවාදින්ගේන් විරොදාර රණවිරුවන් ගෙන යන මෙ උතුම් වැඩපිළිවළට යම් හෝ බාධාවක් ඇති වෙයැයි සිතුන නිසාය.
මා නැවතත් කියමි, මා උත්සහ කළේ නිදහසේ සතුට අන් අය සමග බෙදා ගැනිමටයි. පිරභාහරන් ලාට කඩේ යන අයට ඩෝන් ගියාට කළ හැකි දෙයක් නොමැත.
දැන් වත් අකුලගෙන වෙන රටක යුද්ධයකට බැන අඩගහන්න ගියොත් හොදය.