අනේ අපේ දන්සැල් වන්දනාව

දැන් වෙලාව නම් 3.00ට විතර ඇති ඒත් පොඩි දෙයක් ලියන්න හිතුන නිසා මෙකත් ලියලාම නවතිනවා.

වසර පන්දහසක් කල් පවතින බුද්ධ සාසනයෙන් දැන් හරි අඩක්ම ගෙවි අවසන්, එත් අපි මේ උතුම් බුදු සස්නෙන් ලබාගත් දෙයක් තිබේ දැයි කල්පනා කරනකොට හරිම දුකක් දැනෙනවා.

පාරට බැහැල බැලුවම හැම තැනම දන්සැල් නොයෙකුත් ජාතියේ, එක තැනක නටනවා, ගැහැනු ලමයින්ට බලපැම් කරනවා, ඒ සියල්ල අතරේ සුවිශේෂම දේ නම්, (අනික් වා සුවිශෙෂ නැතිවා නොවේ එවායේ සුවිශෙෂ බව වැඩි නිසාම ඔය ඔලුබක්කෝ නැටිමයි, හොල්මන් මංදිරයි වගේ ඒවා දැන් කරන්න දෙන්නේ නැනේ )
මෙ කියන්නේ ඔය දන්සැල් අතරේ එක්තරා මොල්ට් අඩංගු බිම දන්සැලක් ද තිබිණි ඔබට මතක ඇති මේ බීම වර්ගය සිංහල අවුරුදු සමයේ මෙය ඉතාම ජනප්‍රිය වුනා ඔවුන් විසින් යොදා ගත් සංස්කෘතික විරොධි ප්‍රචාරණ විදිය නිසා. තව ටිකක් කීවොත් "සුබ අලුත් අවුරුද්දක් වී.." දැන් මතකයි නේද?

දන්සැලක් දිම ඉතාම හොද වැඩක් එත් මෙ කියන්න හදන්නේ හිතා බලන්නේ නැතිව කරන දෙයින් සිදුවන විපතක් ගැනයි.
මේ මොල්ට් ජනක බීම දන්සලේ බීම දෙනු ලබන්නේ ප්ලාස්ටික් කොප්ප වලිනුයි, ඉතින් අපේ මේ කෑදර මොඩ මිනිස්සු ඒවා බීලා ඒ කොප්ප පාර පුරා හැම තැනම විසිකරමින් යනවා එම ක්‍රියාවේ දිග පළල කෙතරම් ද කිවුවොත්, මහරගම හංදියේ සිට බොරලැස්ගමුවේ වැව දක්වාම පාර පුරා තැන් තැන් වල විසිකරල.

මේ දන්සැල කරවන අයවත් මෙගැන සිතුවේ නැති එක ගැනයි මගේ ප්‍රශ්ණය, මේ කරන වැඩ නිසා අනාගතයේදි මෙ වගේ පරිසර විනාශයන් වැලක් විමට නීති රැගෙන ආවොතින් මෙරටේ බෞද්ධ ජනතාවට මින් ඉදිරියට දන්සැලක් දිමටවත් නොහැකි වනවා ඇත.

පාරේ යන්නවත් දන්නේ නැති, වම දකුණ හදුනන්නේ නැති, තමන්ගේ වැඩේ ගැන විතරක් හිතන, ආත්මාර්ථකාමි ජනතාවකට එක අතකින් දොස් පවරා පලක් නැත. කලයුතු දේ නම් නීති සම්පාදනයම තමයි.